Fier & Focus
staat voor Fier & Focus op het kind
fier (bijvoeglijk naamwoord): met rechtmatige trots
focus (de/het; m en o; meervoud: focussen): de focus leggen op… zich geheel richten op
Over mij
Achter Fier & Focus schuil ik; Stèfanie (1986), moeder van drie meiden (2013, 2015, 2018) en getrouwd met mijn jeugdliefde. Samen wonen we in een klein dorpje in Brabant. Ik ben dol op mijn gezin, familie, vriendinnen, reizen, dansen en gezellige drukte.
Mij vind je vaak onder de mensen, maar ik vind het ook heel erg fijn om alleen te zijn. Ik kan goed luisteren en voel haarfijn aan wat een ander voelt, denkt of nodig heeft.
In mijn werk zijn deze voelsprieten mijn kracht, maar ze zorgen er ook voor dat ik daarna weer even – alleen – moet opladen.
Ik kan intens genieten van een kop koffie in het hoekje van de bank. Deze momenten zijn zeldzaam, want meestal ben ik gewoon die actieve, bezige bij in een gezellig, druk huishouden.
Meer over mij en mijn gezin vind je in mijn boek Tropenjaren – welkom in de jungle van het ouderschap.
Mijn achtergrond
Na de studie Sociaal Pedagogische Hulpverlening heb ik de universitaire studie Pedagogische Wetenschappen in 2011 afgerond. Ik ging aan de slag bij een praktijk voor diagnostiek en begeleiding voor leer-, gedrags- en ontwikkelingsproblemen.
In twaalf mooie jaren heb ik onwijs veel kinderen, ouders en leerkrachten mogen helpen.
Ik heb kinderen ondersteund tijdens dyslexiebehandelingen, sociaal emotionele begeleidingen en Rots & Water-trainingen. Ook heb ik oudercursussen verzorgd over ADHD en psychoeducatie gegeven over bijvoorbeeld ASS, ADHD en dyslexie. Ook heb ik veel diagnostiek uitgevoerd en leerkrachten mogen ondersteunen in het passend onderwijs.
De laatste jaren lag mijn focus op diagnostiek bij kinderen met leerproblemen en runde ik een eigen vestiging.
Mijn drijfveer
In mijn vak gaan we vaak uit van het probleem. We zien vooral wat niet goed gaat; dit zorgt voor veel verdriet en frustratie bij kinderen, maar ook bij hun ouders. Kinderen krijgen hulpmiddelen, extra tijd en moeten ‘gewoon harder werken’ om hetzelfde te bereiken als andere kinderen. Dit kan echt anders.
Als orthopedagoog ga ik niet alleen uit van de wetenschap, maar ik volg mijn hart, mijn gevoel en intuïtie. Op die manier staat het kind centraal in plaats van de wetenschap en het onderwijs. Waarom noemen we het anders ‘passend onderwijs’?
Meer hierover lees je in mijn blog: ‘De gevoelige snaar en mijn drijfveer’