Een rustig en verlegen meisje
Waarom ik mij zo passievol inzet voor kinderen die niet altijd begrepen worden? Ik was er zelf één. Als ik aan mijn schooltijd terugdenk vond ik het heftig. Heftig en veel. Maar dat zag je niet. Ik was een rustig, braaf en wat verlegen meisje. Op school deed ik goed mijn best. Ik was geen hoogvlieger en geen laagvlieger. Zo eentje die opgaat in de menigte en daarom misschien wel vergeten wordt.
Lichamelijke klachten
Ik kreeg vage lichamelijke klachten. Zo kon ik ’s morgens vaak mijn bed uit uitstappen omdat mijn nek ‘op slot’ zat. Een fysiotherapeut probeerde het te verhelpen. De klachten, maar niet de oorzaak. Wat wisten we toen weinig.
Doodop
Ik was moe, doodop eigenlijk. Niet voor even, maar constant. Slapen deed ik pas nadat ik al uren in bed lag. En daarna? Dan ging ik aan de wandel. Slaapwandelend op avontuur. Doodop werd ik wakker en zo gingen we verder. ‘Ze is zo moe, dat is toch niet normaal voor zo’n jonge meid?’, dus werd ik in het ziekenhuis binnenstebuiten gekeerd. Ze vonden niks natuurlijk. En weer werd er niet verder gekeken. Wat wisten we toen weinig.
Depressie en burn-out
Later kwamen daar regelmatig depressieve- en burn-out achtige klachten bij. Ik was nog maar een tiener. Opgebrand zat ik dan ’s morgens huilend aan de keukentafel. Op die momenten kon ik niks. Ik wist wat ik voelde, maar niet waarom ik me zo voelde. Een paar dagen lag ik dan in bed om vervolgens weer gewoon door te gaan. Op dezelfde manier, in hetzelfde tempo, om mezelf vervolgens na een tijdje weer tegen te komen. Wat wisten we toen weinig.
Functioneren zonder filter
‘Ze is zo rustig en nuchter’, zeiden ze dan. Maar ik was allesbehalve dat. Vanbinnen was ik zo druk met het zien, horen en voelen van alles. Van de dingen om mij heen, maar ook de stemmingen en gevoelens van anderen. Ook emoties waren heftig. Functioneren zonder filter en zonder zeef, 24/7. En dat is heftig en veel. Anderen namen mij energie en ik nam op mijn beurt hun gevoelens, stemming en dus ook zorgen over. Het ging als vanzelf. Mijn antennes waren langer dan lang en stonden constant aan. Nu mijn kracht, maar toen een last want ik wist er totaal niet mee om te gaan.
Hoogsensitief
Een HSP-er, hoogsensitief, hooggevoelig, een nieuwetijdskind. Enkele namen en karaktereigenschappen van hoe het nu omschreven zou worden. Maar wat wisten we toen weinig. Uiteindelijk vond ik iemand die mij heeft kunnen helpen. Maar ondertussen was ik al bijna 20 jaar.
We weten nu zoveel meer dan toen, maar dan moeten we er wel naar handelen. Met de kennis van nu kunnen we zoveel meer kinderen op tijd helpen. Door open te staan voor het feit dat niet alle kinderen hetzelfde zijn. Door verder te kijken dan wat je denkt te zien, kun je iemands leven veranderen misschien.